zapytał(a) o 13:10 Jak oswoić gołębia? W były piątek znalazłem młodego gołębia, całego poranionego. Nie umie latać, a jeśli skoczy mi z ręki to nie może lądować. Z każdym dniem jest coraz bardziej ufny ale jednak czasami się broni. Chcę go oswoić tak, że gdy poleci to wróci do mnie. Jak to zrobić? To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź Mitowaaa. odpowiedział(a) o 15:33: Gołębie pocztowe jak są wychowywane od młodka z opiekunem to na 100% bez żadnej tresury przylecą. W końcu hodowcy wypuszczają gołębie z gołębnika żeby sobie pofrówały. Ptaki te są też dawane na loty, nie wiem czy wiesz ale są związki hodowców gołębi pocztowych i co roku gdy rozpoczyna się okres letni zaczynją się też loty czyli hodowcy wypuszczają gołębie na różne odległości od domu, załóżmy 300km i ptak przeważnie przylatuje. We wrześniu rozpoczyna się sezon lotów dla młodków. Młodki mają krótsze dystanse, najdłuższy podajże 200km (dorosłe mają nawet 700km) no i też przychodzą. Gołębie mają bardzo dobrze rozwinięty wzrok dzięki czemu bez problemu poznają gołębnik, czy też dom własciciela. Dlatego jeśli od początku masz tego ptaka to jak już będzie sprawny, pełen sił żeby wypuścić go na dwór to tak zrób, myślę, że porobi wokół domu parę "kółek" i siądzie na dachu. Dobrze byłoby jakbyś zrobiła mu jakąś wolierę na dworze i tam go dać a po jakimś mięsiącu-dwóch otworzyć mu drzwiczki żeby potem wiedział, że tam ma wracać, no bo do domu raczej ci nie przyleci, chyba że jest tak wytresowany że przez drzwi, hehe :d Jakieś pytania? Pisz na profilu, postaram się odpowiedzieć ^.^ Odpowiedzi Oswojenie się gołębi w nowym miejscu pobytu zależy od wielu czynników. Oto ważniejsze z nich:- wiek nabytych gołębi,- okres trzymania gołębi w zamknięciu,- obecność woliery przy gołębniku i dostęp do niej,- genotyp wyznaczający zdolność orientacji w przestrzeni i inne cechy psychiczne,- lokalizacja gołębnika,- sezon, dzień kalendarzowy, a nawet godzina wypuszczenia gołębi młodych, które nie były jeszcze na zewnątrz gołębnika macierzystego, nie sprawia większego problemu. Po przyniesieniu ich do nowego gołębnika należy przetrzymać je w zamknięciu (z dostępem do woliery) przez 2-3 doby. Podawana karma powinna być urozmaicona, a poidełko zawsze napełnione wodą i ustawione tak, aby było widoczne i dostępne dla gołębi. Wylot najlepiej otworzyć w dzień wolny od pracy zawodowej i pozostawać w pobliżu gołębnika bez niepotrzebnych gapiów. Gołębie w wieku 25-30 dni po wyjściu na zewnątrz gołębnika boją się jeszcze podrywać do lotu, toteż nawet przestraszone nieprzewidzianym hałasem (szczekanie psa, ryk syreny) czy nagłym pojawieniem się wroga, np. ptaka z rodziny krukowatych, drapieżnika lub stada gołębi, nie poderwą się do lotu, a raczej uciekną do młode gołębie nie przejawiają chęci do wyjścia z gołębnika przez 2-3 dni, należy spokojnie przenieść je pojedynczo na otwarty wylot; chodzi o to, żeby tą samą drogą powróciły do gołębnika. Wiek młódków jest bardzo ważny, gdyż ptaki starsze o kilka dni podrywają się do lotu z byle przyczyny. Odlatują one (np. za grupą gołębi wracających z lotu) na znaczną odległość i niekiedy nie znajdują drogi powrotnej do swego wejściu miodków lotnych do gołębnika na noc, należy codziennie umożliwiać im dokonywanie oblotu, z tym, że ponownie trzeba je zamknąć na najbliższą niedzielę i poniedziałek - w dni lotów. Młódki bowiem już w wieku 35 dni mogą poderwać się na widok lecących gołębi i nie powrócić. Od wtorku należy ponownie otworzyć wylot i już nie zamykać go na kolejną niedzielę, gdyż młódki są tak oblatane i mocne, że nawet po poderwaniu się do lotu za obcymi ptakami powrócą do gołębnika. Jeśli młódki po poderwaniu się do lotu siądą na sąsiednim budynku czy drzewie, to nie należy zmuszać ich do powrotu spędzając z zajętego miejsca, lecz obserwować i cierpliwie czekać, aż same sfruną na gołębnik. Zdenerwowanie jest złym doradcą, podejmowane zaś w tym kierunku działania z reguły nie są skuteczne. Wręcz przeciwnie, najczęściej coraz bardziej komplikują sytuację, aż do utraty gołębi starsze powinno się wypuszczać dopiero po odchowaniu przez nie 2-3 par młodych, najlepiej wtedy, gdy w gnieździe mają kilkudniowe pisklęta. Do czasu wypuszczenia należy umożliwiać im wchodzenie do woliery, aby zorientowały się w geograficznym położeniu gołębnika. W dniu wypuszczenia nie należy wiązać im lotek w jednym czy obu skrzydłach bądź je wyrywać. Jest to zabieg nieludzki, a poza tym może mieć fatalne następstwa. Ptak bowiem mimo trudności poderwie się do lotu, spadnie opodal i zostanie zagryziony przez zwierzę drapieżne lub złapany przez kogoś otwarciem wylotu wskazane jest wstawienie do gołębnika pojemnika z wodą do kąpieli, z którym gołębie są już zapoznane. Nowego pojemnika mogłyby się wystraszyć. Po kąpieli ptaki chętnie wyjdą w dzień słoneczny na dach i będą zajęte suszeniem piór. Dzięki takim działaniom unika się nastroju podniecenia u ptaków, które po długich dniach niewoli pierwszy raz znajdą się na wolności. W miarę upływu czasu jedne gołębie wejdą do gołębnika chociażby po to, aby zmienić partnera opiekującego się młodymi, inne zaś będą latały nawet kilka godzin, ale wrócą. Znajdą się też i takie, które po 2-3 okrążeniach obiorą właściwy kierunek i znikną hodowcy z oczu. Gołębie pocztowe w krótkim czasie wylądują w swym macierzystym gołębniku. Gołębie lotne innych ras albo trafią do niezbyt odległych gołębników macierzystych, albo jest dostęp do woliery. Zdarza się, że ptak po kilku dniach nieobecności powróci, ponieważ dzięki dostępowi do woliery poznał geograficzne położenie gołębnika. Jeden ze współautorów odnotował dwa przypadki powrotu gołębi nieobecnych przez 7 i 10 jeden z partnerów ucieknie, nie należy drugiemu zabierać miodków; jest on w stanie karmić je do syta, pod warunkiem że w gołębniku jest pod dostatkiem karmy. W razie ucieczki obojga rodziców należy samemu nakarmić starsze młode, np. 2-tygodniowe, wkładając im do dzioba zwilżone ziarna różnych zbóż. Trzeba przy tym uważać, aby młódków nie przekarmić. Można też podstawić je do nakarmienia innej parze karmiącej swoje młode, które są rówieśnikami ,,osieroconych". Po nakarmieniu należy przenieść je z powrotem do gniazda "uciekinierów". Może się bowiem zdarzyć, że oboje rodzice lub jedno z nich powróci. Jednakże po upływie 2-3 dni - przy założeniu, że sprzedawca nie ma obowiązku zwrotu gołębi lub jeśli nie powróciły one do swego poprzedniego gołębnika - należy podjąć ostateczną decyzję. Można więc na stałe podłożyć pisklęta zastępczym rodzicom - każdej parze po jednym młodym, zwracając uwagę na zgodność wieku - lub samemu karmić tak długo, aż zaczną samodzielnie pobierać pokarm. Gołębie nie lubią gołębników usytuowanych nisko, np. na komórce otoczonej wysokimi budynkami lub drzewami. Niechętnie zlatują z tych wysokich obiektów na nisko położony gołębnik, szczególnie gdy na podwórku hasa gromadka dzieci w towarzystwie psów, a na trzepakach odbywa się generalne odkurzanie dywanów. Wielu hodowców-praktyków uważa, że zazwyczaj najlepszy jest gołębnik usytuowany na strychu wysokiego budynku. W takich warunkach oswajanie gołębi jest łatwiejsze. Ważnym czynnikiem sprzyjającym oswojeniu obcych gołębi jest ich żywienie w okresie zamknięcia. Musi ono być pełnowartościowe, aby całkowicie zaspokajało zapotrzebowanie ptaków dorosłych i ich potomstwa na makro- i mikroelementy, energię, białko, witaminy oraz bez znaczenia jest również:- zagęszczenie zamkniętej grupy ptaków,- miejsce zajmowane przez danego ptaka w socjalnej hierarchii "uwięzionych",- możliwość korzystania z wygodnego siodełka wypoczynkowego, kąpieliska i celi lęgowej, w której ptaki mogą swobodnie kopulować. Tak więc optymalne zagęszczenie (para na l m2), racjonalne żywienie, zajmowanie czołowego miejsca w hierarchii stada sprzyja szybszemu oswojeniu w nowym zimy jest dobry do wypuszczania nabytych, dojrzałych gołębi, szczególnie w dużych miastach, do których rzadko przylatują jastrzębie. Brak możliwości żerowania w polu, z uwagi na pokrywę śnieżną, zmusza je do powrotu do gołębnika. Garść ziarna kukurydzy rzuconego pod siatkę woliery prowokuje do wejścia. Ten okres jest godny polecenia w razie remontu budynku, w którym znajduje się gołębnik i gołębie trzeba przenieść na dłuższy czas do innego, zastępczego pomieszczenia. W okresie letnim wypuszczone gołębie lotne znajdą pożywienie w polu i będą nocowały na remontowanym budynku; nie zechcą wejść do zastępczego gołębnika. Inna jest natomiast sytuacja w zimie - głodne gołębie zobaczywszy pod wolierą ziarna kukurydzy - (są one dobrze widoczne z daleka) zaczną pojedynczo lądować na zastępczym gołębniku, a następnie wchodzić pod wolierę i do gołębnika. Jeden z autorów sprawdził to na własnym można liczyć na to, że głodne i spragnione gołębie ras lotnych po wypuszczeniu nie będą miały chęci do ucieczki. Skutek będzie taki, że poderwą się do lotu i gdzieś na trasie dołączą do innych gołębi. Zwabione wodą czy paszą wejdą do obcego gołębnika, gdzie zazwyczaj są podobnie jak inne zwierzęta domowe, wykazują aktywność rano i po południu. Dlatego najlepiej wypuszczać je w południe, gdyż o tej porze dnia są mniej pobudzone, a tym samym mniej skłonne do latania, szczególnie gdy temperatura powietrza na zewnątrz gołębnika jest znajduje potwierdzenia pogląd, że każdy gołąb pocztowy, który dał się oswoić już po kilku dniach trzymania w zamknięciu, jest ptakiem o kiepskiej orientacji w przestrzeni i niegodnym pozostawienia potomstwa. Jeden ze współautorów posiadał gołębia, który po sparzeniu się ze swoim partnerem płciowym i po zniesieniu jaj został wypuszczony już po 3 tygodniach utrzymywania w zamknięciu. Nigdy nie powrócił on do swego macierzystego gołębnika odległego mniej więcej o 1000 m, w lotach spisywał się wyśmienicie, a jego potomstwo też wyróżniało się w lotach zaryzykować twierdzenie, że nie ma gołębia, którego nie dałoby się oswoić w nowym miejscu pobytu. Najważniejszym jednak warunkiem jest zgoda sprzedawcy na zwrot gołębia nabywcy, nawet po n-tym powrocie do jego gołębnika. Nieporozumieniem byłoby wyrywanie lub wiązanie lotek zwrócone- mu ptakowi. Należy go ponownie dopuścić do opuszczonego partnera i łagodnie się z nim obchodzić, dobrze karmić, a po l-2 tygodniach przetrzymywania w zamknięciu ponownie wypuścić. Gołąb taki prędzej czy później się oswoi, a jeżeli będzie powracał, to tylko na chwilę; po najedzeniu się i odpoczynku, gdy nadejdzie czas ,,dania zmiany" partnerowi na gnieździe - wróci sam.:P Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub